In memoriam

In memoriam

Op dinsdag 24 oktober moesten we veel te vroeg afscheid nemen van onze geliefde, oud-collega Joris Schoonjans. Hierna de hommage die onze voorzitter van de raad van bestuur, Armand De Lepeleire, bracht tijdens de uitvaartliturgie.

joris_schoonjans

Beste vriend Joris

Ongeloof, verbijstering – zelfs niet willen geloven – was het eerste gevoel dat ons overviel. Enkele dagen voor je operatie was je nog bij ons op school en bespraken we nog de gangbare zaken waarvoor we samen verantwoordelijk waren. Meer dan 33 jaar hebben we samen gewerkt aan de uitbouw van onze scholen in Wetteren en plots werd die briljante samenwerking abrupt afgebroken. Minder dan een week na ons laatste gesprek kwam het nooit te verwachten bericht “Joris is niet meer bij ons”

In april 1989 kruisten onze wegen voor het eerst. Jij was toen reeds 11 jaar werkzaam op onze school, eerst als opvoeder en later als directiesecretaris. In september 1989 begonnen we aan onze opdracht, ik nog wat onwennig in mijn nieuwe functie, jij mijn gids doorheen alle facetten van onze, jouw school. Het werd de start van een boeiende samenwerking gebaseerd op vertrouwen en een ongelofelijke loyauteit ten aanzien van mij en onze school.

Je kende alle hoeken en kanten van de school van tijdens de periode dat je er als leerling, intern was. Je leek dan ook bijna voorbestemd om je professionele loopbaan door te maken op het Scheppersinstituut.

Je wierp je permanent op als de drijvende kracht om vernieuwingen te introduceren. Je vond de tijd van het handmatig maken van uurroosters passé en je introduceerde in 1990 een programma waarmee we voor het eerst computerondersteund aan de slag gingen. Dagen en avonden waren we samen aan het wroeten tot het ons de eerste maal lukte.

Weinige tijd later besliste het Departement Onderwijs dat de administraties zouden gedigitaliseerd worden. Onmiddellijk wou ook jij hiermee starten. Met veel geduld en overgave heb je jezelf bekwaamd tot een echte expert. In die mate dat diezelfde overheid u vroeg om samen met hen nascholingen te geven aan talloze collega-scholen. En zo ging je verder op je elan. Je was pas directeur van onze basisschool en je verzette opnieuw de bakens met de introductie van alle mogelijke moderne ICT-apparatuur. Jouw permanent streven naar vernieuwing was tekenend doorheen je hele loopbaan. Iedereen waardeerde je voor je tomeloze inzet en betrokkenheid.

Was je een superman op professioneel vlak, op menselijk vlak waren je kwaliteiten even sterk.

Met je tomeloze opgewektheid wist jij iedereen rond jou te motiveren om mee te gaan in ons project om de school sterker uit te bouwen. Initiatieven werden amper geformuleerd of je stond al klaar om er mee jouw schouders onder te zetten. Hiervan een volledige opsomming maken is onmogelijk, maar we herinneren ons zeker ons eerste eetfestijn in 1990. Je was de drijvende kracht achter de culinaire geneugten op onze opendeurdagen.

Belangeloos maar steeds voorop was je actief als kok bij de bosklassen en de adventure activiteiten van de derde jaren. Zelfs na je oppensioenstelling ging je mee met de klassen van de lagere school. Ik herinner wij onze trip naar Burundi waar we 14 dagen samen aan de slag gingen en jij van een verwaarloosde keuken opnieuw een pareltje maakte. Je zorgde dat we geen honger leden en er afwisseling was tussen de inlandse maniok maaltijden.

De laatste jaren was je mijn trouwe metgezel – mijn compagnon de route – op de vele vergaderingen van de scholengemeenschappen. Steeds was je paraat en nam je actief deel aan de gesprekken. Als bestuurder droeg je in het bijzonder zorg voor onze basisscholen. Jij was Scheppers en als er iemand het DNA van onze

scholen bezat, dan was het jij wel. Wellicht zijn er weinigen die het motto van onze stichter Mgr Scheppers “ Aan God de eer, aan mij het werk en mijn naasten het nut” zo sterk hebben gerealiseerd in hun leven.

Je was een persoon waar anderen zich konden aan optrekken, je was een voorbeeld, een wegwijzer. Een man waarin wij het beste van onszelf herkenden en die ons zelf beter maakte. Met jouw gulle warme persoonlijkheid laat je een grote leegte na. Maar we zullen je blijven tegenkomen in onze scholen, want je hebt overal sporen nagelaten van werkzaamheid, vreugde, dienstbaarheid en liefdevolle aanwezigheid. Je stond recht in je schoenen, was eerlijk en doorzichtig, zuiver van hart en trouw aan je idealen. Je kon blij zijn om de vreugde van anderen en droevig in hun verdriet.

Lieve vriend Joris ik zal je missen en zeer velen met mij. Maar je hebt een steen verlegd in de rivier van ons leven. Dit zullen we koesteren voor altijd.

Rust zacht en volg ons van hierboven.