Schrijver van dienst: Bart Bruggeman
Werkdag 12 augustus. We gaan er 2 man op vooruit. Gianni en Colin versterken de troepen. Na het ontbijt merk ik op dat iedereen weer wat op tempo moet komen na het zalige weekend. De Afrikaanse spirit zit er in. Zo ook in het internet. Herinner je je nog destijds de inbelmodem? Dit tempo ervaren we hier terug. Een mailtje versturen met 5 zinnen kan soms ellenlang duren. Dit maakt het niet evident om een verslagje online te krijgen, laat staan enkele foto’s van de groep erbij te voorzien. Ok, we maken er ons niet druk in. Ik zal nadien wel een fotoalbum online plaatsen met wat meer sfeerbeelden, eens we in België zijn.
Terug naar de orde van de dag. Meneer Cattoir en Arne vervangen trots en met de borst vooruit enkele zekeringskasten. De laatste op het palmares. De computerklas neem ik voor mijn rekening. Een hoopje miserie met connectoren laat me beslissen naar de markt te rijden en een ander type kabel te kopen. “Alles komt goed”, naar het schijnt mijn levensleuze. Op het einde van de dag draaien 29 van de 30 toestellen op het netwerk. Bij ééntje geeft Windows er de brui aan. Dhr. De Lepeleire en De Valck hervormen zich tot de gebroeders ‘lamp en co’. Ook zij ervaren wel wat moeilijkheden met de montage van sommige armaturen. Dhr Van Herreweghe, Giovanni en Heavenly staan in voor de montage, kablage en afkuisen van de zonnepanelen. Colin en Gianni vliegen de technische ruimte is met verse energie. Naar getrouwe gewoonte is er pauze om 10u30. We worden weer verwend met popcorn en Bifi-worstjes. Het middageten is vandaag macaroni. Het is wel leuk dat er zo’n versnapering is tijdens de pauzes. Ook de leerlingen weten dit te appreciëren. We worden hier meer dan verwend. De wijzers van het uurwerk draaien vlotjes door en we sluiten de avond gezellig af met een praatje en een kaartje. Op naar dinsdag. 6u00. Ondanks de vakantie loopt de school gezellig vol met volk. Elke dag is er wel een groep mensen die hier een deel van het pand huren. Veelal zijn het religieuze gemeenschappen die hier hun geloof komen beleven, een soort Chirokamp, maar dan zonder trek- en sleurspelletjes. Zij verblijven in de slaapzalen van de leerlingen. Vandaag zijn zij de wekker van dienst. Om 6u namen ze de nabijgelegen zaal, net naast onze slaapplaats, in om de Heer toe te zingen. Ik stond op om toch even een kort filmpje te maken van hun vroege actie. Ik word er vrij snel weggejaagd. Ook hier valt het me op dat ze niet zo graag gefotografeerd worden, net zoals op onze voorbije uitstap in de bergen. Tijdens het kopen van bananen langs de weg liepen ze ook snel weg. Waarschijnlijk ook zo’n geloof dingetje. Nu goed, ik laat me niet snel ontmoedigen en keer terug om dit verslag voor jullie neer te pennen. Vooraleer ik mijn toestel opstart heb ik de gewoonte om thee met citroen te vragen aan de kok van dienst. Ik begroet hem met Amahoro. Dit is de Kirundese manier om dit te doen en betekent eigenlijk :’ Je bent gezegend’. Het wordt eigenlijk op elk moment van de dag gebruikt. Mensen appreciëren dit wel en verwachten niet altijd dat je dit als ‘witte’ uitspreekt.
De kok is al naarstig aan het werk. Ook ’s avonds zie ik hem hier nog tot de laatste der Mohicanen in de potten roeren. Er zijn wel wat mensen die veel moeten doen voor het kleine dagelijkse centje. Ik durf niet te vragen wat hij verdient, maar ik schat €2 per dag. De regel is €1 voor mensen zonder opleiding en €2 voor geschoolden. Ik hoop in dit geval op de laatste versie want hij verdient het. Er is hier verder nog geen kat te bespeuren. Hij vraagt me om samen een selfie te nemen. Met plezier leggen we een digitaal plaatje vast. Toffe pee.
Gisteren had iedereen terug wat zijn zelfde werk op het palmares. Enkel Heavenly, Arne, dhr. Cattoir en ikzelf stapelden de pick-up van de school vol met computers. Het inrichten van de computerklas in de lagere school (deze noemt hier: Ecofo) stond op de planning. Na het inladen mochten Arne en Heavenly mee in de laadbak om alles wat op zijn plaats te houden tijdens de 10 minuten durende rit. Voorzichtig baanden we ons een weg op de semi-verharde wegen. We hadden bekijks.
Bij aankomst bleek het inschrijvingsdag te zijn voor de leerlingen. Er liep wel wat volk. Je moet weten dat er gemiddeld rond de 50 leerlingen per klas zitten. We laden alles samen uit en opnieuw gepaard met wat bekijks. Vooral de kleine snuitertjes komen ons graag observeren. Zij zien niet frequent een wit velletje, laat staan dat ze er ooit al één gezien hebben. Sommige komen ook al eens wrijven over arm of been. Ja, het is echt vel. Ons werk verloopt vlot. Kabelgoten op tafels monteren, stopcontacten plaatsen, vloergoten plaatsen, computers aansluiten. Na installatie is de opstart altijd een vraagteken. De toestellen hebben toch wel redelijk wat vocht gezien in de container tijdens transport. Zo ook smaakt ons 1 tienuurtje (zandkoeken) naar container. We besluiten ze niet verder op te eten. De opstart verliep niet vlekkeloos. 4 toestellen geven er de brui aan. Vandaag keer ik terug om enig herstel te proberen ondernemen.
De werken verlopen verder vlotjes. De lampmannen zien het einde van de tunnel. 99% van de lampen zijn vervangen. De zonnepaneelinstallatie verloopt ook zeer goed. Gisteren waren we getuige dat de installatie werkt, al is het nog maar op een klein deel. De omvormers, batterijen en communicatie zijn opgezet. Dit zijn de grootste valkuilen en die zijn al overwonnen. Het gaat de goede richting uit. Ook zij werken vandaag verder aan deze uitdaging.
Tot binnenkort!