Troost en verbondenheid als bakens van hoop

Op 1 en 2 november is het Allerheiligen en Allerzielen. Voor christenen een belangrijk moment in het kerkelijk jaar. Iedereen denkt even aan zijn of haar individueel, stil verdriet. We denken terug aan lieve mensen waarvan we afscheid hebben moeten nemen. Ook bij ons op school willen we hiervoor aandacht vragen en even bij stilstaan.

De reis van een mensenleven is een wonder gebeuren.
Elke dag word je uitgenodigd om verder te gaan
via de wegwijzers die je toebedeeld krijgt:
Soms loopt alles makkelijk en
vind je de weg moeiteloos…
Je voelt je gelukkig, het leven lacht je toe.
Maar het varen kan ook tegenvallen:
de bakens van hoop waar je normaal kon op vertrouwen stralen plots geen licht meer uit. Alles wordt donker voor je.
Je levensreis verderzetten lijkt dan haast een onmogelijke opdracht.
En toch… een nieuw evenwicht dient zich aan …
Geduldig vertrouwend op nieuwe tekens van licht en hoop.
De route van je leven wordt misschien wel bijgestuurd,
maar gaandeweg krijg je weer hoop en uitzicht.
Zij die ooit belangrijke bakens van hoop waren in ons leven, zijn misschien niet meer… toch willen wij hen eren en herdenken en hun goede spoor blijven volgen.